Łapię chwile ulotne jak ulotka

Ostatnie dni Anielka zrobiła się straszny przytulas.
Uwielbiam ją taką. Mała, bezbronna istotka wtulona w mamę lub tatę.
Zasypia przytulona do nas. I nie ważne, że pot leje się po czole bo taki ukrop w domu.
Ona wtulona od głowy po swe małe stópki w mamę albo w tatę. Ręka zarzucona na szyję rodzica i tak zasypia. A najlepiej żebyśmy zasypiali wszyscy razem wtuleni w siebie.
W ciągu dnia też przychodzi się przytulać. Do nas do babci, cioci, dziadka, wujka.
Jak nie kochać takiej małej istotki z tak wielkim sercem.
I serce rośnie jak słyszę jak mówi do wychodzącego taty do pracy "Paaaa Kochaaaam Ciemmm, buzi buzi buzi" i jeszcze każe się podnieść do okna i przez okno krzyczy "tatooo buzi buzi buziiii"

Momenty, których inni nie dostrzegają dla mnie są bardzo cenne.
Dla jednych błahe słowa, a ja widzę w nich radość mojego dziecka.
I gdy podczas deszczu nasłuchuje i mówi "kap kap kap", bo słyszy jak deszcz uderza o parapet to wiem, że dla niej jest to przeżycie, że ją to cieszy, ten mały dźwięk , niby zwykły, niby nic nie znaczący, a jednak to on przykuwa jej uwagę.

Radość moja gdy dziecko mówi, krótki wierszyk, którego razem się uczyłyśmy podczas zabawy przez ostatnie dni. Jedni pomyślą wariatka, a ja się cieszę bo moje małe dziecko robi takie postępy, jeszcze nie dawno kilka słów umiała i trudno było coś wyciągnąć,a teraz wierszy recytuje.

Wielka radość z puszczania baniek, zjeżdżania ze zjeżdżalni czy bujania się na huśtawce, której jeszcze nie tak dawno nie lubiła.
Chcę zapamiętać jak najwięcej tych chwil, tych ważnych i ważniejszych, tych małych i najmniejszych. Chcę cieszyć się z tego co cieszy moje dziecko, chcę tak jak ona zachwycać się małymi rzeczami.

Łapiemy chwile ... bo czas tak szybko ucieka



Przy okazji zapraszam was serdecznie do nas na fp AnieLove